ندای زاگرس – این روزها مباحث مهمی در خصوص عدم بهرهمندی از نخبگان علمی و افراد توانمند دو تابعیتی و آثار زیانبار آن بر روند توسعه کشور مطرح است، این در حالی است که موانع قانونی برگشت ایرانیان خارج از کشور علاوه بر محروم کردن جامعه از خدمات علمی و…. تبعات دیگری نیز از حیث جذب این افراد از سوی رقبا و دشمنان و کسانی که چشم دیدن سربلندی کشور عزیز را ندارند منجر خواهد شد.
به گزارش ندای زاگرس، از اینرو لزوم بهکارگیری نخبگان علمی دو تابعیتی به دلیل بهرهمندی از توان تخصصی، تجربه بینالمللی و شبکه ارتباطی گسترده آنها میتواند روند توسعه و پیشرفت کشور را به شدت تسریع کند. در حالی که برخی قوانین قدیمی مثل ممنوعیت بهکارگیری دو تابعیتیها مانع استفاده از این ظرفیت شده، اصلاح این قوانین باعث میشود ایران از دانش، فناوری و تجارب نخبگان خارج از کشور بهرهمند شود و در عرصههای علمی، فناوری و توسعه اقتصادی پیشرو شود.
نخبگان دو تابعیتی ایرانی نقش مهمی در انتقال دانش، ارتقاء آموزش، افزایش همکاریهای بینالمللی و نوآوری دارند و میتوانند پلی بین ایران و جهان علمی و اقتصادی باشند. مسئولان باید با تسهیل قوانین و شرایط حضور این افراد، زمینه استفاده موثر از ظرفیتهایشان را فراهم کنند. این اقدام به افزایش سهم اقتصادی و علمی کشور در سطح جهانی کمک بزرگی میکند و بخش مهمی از توسعه دانشبنیان را تأمین میکند.
گفتنی است در روزهای اخیر دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به قانون منع فعالیت ایرانیان دو تابعیتی و اصلاح این قانون که ناشی از تحمیل آن از سوی انگلیس به مجلس ایران در دوران پهلوی اول بوده است، اشاره داشتند.
حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه با انتقاد از منع به کارگیری نخبگان دو تابعیتی در دانشگاهها، قوانین مربوط به فعالیت ایرانیان دارای تابعیت دوگانه را اشتباه خواندند و افزودند: بر اساس این قانون افراد دو تابعیتی حتی اموالشان هم باید توقیف شود،لذا ضمن ایجاد محدودیت از این طریق اکنون بسیاری از نخبگان علمی کشور که دو تابعیتی هستند در دانشگاههای ایران اجازه به کارگیری آنها داده نمیشود.
در ادامه به ذکر نکاتی چند در خصوص آثار و تبعات استفاده از نخبگان دو تابعیتی اشاره خواهدشد:
۱. تجربه بینالمللی: نخبگان دو تابعیتی معمولاً در کشورهای مختلف تحصیل کرده و تجربههای متنوعی را کسب کردهاند. این تجربهها میتواند به انتقال دانش و فناوریهای نوین به کشور کمک کند.
۲. ایجاد پلهای ارتباطی: این نخبگان میتوانند به عنوان واسطههایی بین ایران و کشورهای دیگر عمل کنند و زمینه همکاریهای علمی، پژوهشی و اقتصادی را فراهم سازند.
۳. توسعه نوآوری: با توجه به آشنایی این نخبگان با جدیدترین دستاوردهای علمی و فناوری، استفاده از توانمندیهای آنان میتواند به افزایش نوآوری و خلاقیت در کشور منجر شود.
۴. افزایش تولید علم: نخبگان دو تابعیتی میتوانند با ورود به دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی، به افزایش تولید علم و پژوهشهای کاربردی در کشور کمک کنند.
۵. تحریک سرمایهگذاری: حضور این نخبگان در پروژههای علمی و صنعتی میتواند باعث جذب سرمایهگذاریهای خارجی و داخلی شود که به نوبه خود موجب رشد اقتصادی خواهد شد.
۶. تقویت نظام آموزشی: با بهرهگیری از تجربیات این نخبگان، میتوان نظام آموزشی کشور را تقویت و به روز رسانی کرد.
همچنبن برای بهرهبرداری هرچه بهتر از ظرفیت نخبگان دو تابعیتی، لازم است که قوانین و مقررات مربوط به آنها مورد بازنگری قرار گیرد. برخی از پیشنهادات برای اصلاح قوانین عبارتند از:
– تسهیل شرایط استخدام: باید شرایط استخدام نخبگان دو تابعیتی در دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی تسهیل شود تا بتوانند بدون موانع قانونی به فعالیت بپردازند.
– حمایت از پژوهشگران: ایجاد برنامههای حمایتی برای نخبگانی که در داخل کشور فعالیت میکنند، از جمله تأمین مالی پروژههای تحقیقاتی و ارائه تسهیلات لازم.
– تشویق به بازگشت: ارائه مشوقهایی برای نخبگان دو تابعیتی که تمایل به بازگشت به کشور دارند تا بتوانند تجربیات خود را در خدمت توسعه کشور قرار دهند.
در پایان باید گفت با توجه به علاقه مندی وعشق و وطن دوستی نخبگان عزیزمان که دارای تابعیت دوگانه هستند، بکارگیری آنها میتواند نقش بسزایی در روند توسعه و پیشرفت کشور داشته باشد. با اصلاح قوانین و فراهم کردن بستر مناسب، باید از ظرفیتهای این نخبگان بهرهبرداری کرد و گامهای مؤثری در جهت ارتقاء علمی، اقتصادی و اجتماعی کشور برداشت.
در نهایت، لازم است سیاستگذاران با نگرشی مثبت به این موضوع نگاه کنند و اقداماتی مؤثر در جهت جذب و نگهداری این نخبگان انجام دهند.
دیدگاهتان را بنویسید