درس مقاومت را از غیوری ها باید آموخت

با شروع جنگ تحمیلی و هجوم وحشیانه و همه جانبه دشمن بعثی به مرزهای ایران اسلامی مردم به صورت خود جوش با لبیک به فرمان رهبر انقلاب با ساماندهی نیروهای مردمی دوشادوش نیروهای ارتش و سپاه به دفاع از مرزها شتافتند.
مردم ملکشاهی جزء اولین کسانی بودند که با ایجاد گروه های مردمی و داوطلب بسیجی پنج هزار رزمنده شجاع و دلیر را به مرزها گسیل داشتند و در طول هشت سال مقاومت و ایثار حماسه های ماندگاری همچون فتح ترشابه را به یادگار گذاشتند، ماجرای شجاعت و دلیری این رزمندگان هر کدام حکایتی دارد که چگونه در راه عزت و سربلندی ایران اسلامی جانانه از مرزها دفاع کردند و بدون شک امنیت و آرامش امروز مدیون رشادت و ایثارگری آنهاست.
در بین شهدای ملکشاهی ماجرای مقاومت و ایثار شهید علی غیوری زاده که در عین مظلومیت با شجاعت و دلیری هر تمام تر هراس را در دل دشمن ایجاد کرده بود ، درسی است به درازای تاریخ که چطور این انسان بزرگ تا پای جان برای حفظ عزت و سربلندی ملت خود قهرمانانه مقاومت کرد.
شجاعت و جسارتش در مقابل دشمن به حدی بود که او را معیار شناخت شجاعان و اوج ایثارگری می دانند.
مراد افتخاری یکی از همرزمان او در بعضی عملیات ها می گوید: هیچ گاه در چهره این سردار هراسی ندیدم ، روحیه ای فوق العاده داشت و هرگاه عملیاتی شروع می شد، علی نفر اولی بود که به دل دشمن می زد و تا پای شهادت مقاومت می کرد.
وی افزود: بارها مجروح شد هر جا عملیاتی بود، علی حضور داشت، او یا در کسوت فرمانده بود یا همراه قناسه اش دشمنان را شکار می کرد.
شهید بسطامی فرمانده (سابق) لشکر ۱۱ امیرالمومنین(ع)، سردار کرمی و سردار غلامی از همرزمان و دوستان صمیمی شهید غیوری بودند، آن روزها جنگ غیوری با هلیکوپترهای عراقی با آرپی جی ۷ دیدنی بود.
او در مسئولیت های فرمانده گردان، جانشین گردان، نیروی اطلاعات و عملیات مشغول خدمت بود، در عملیات والفجر ۳، والفجر ۵، والفجر ۹، والفجر ۱۰، کربلای ۱، کربلای ۴، کربلای ۱۰، نصر ۴ و نصر ۸ با مسئولیت های مختلف حضوری فعال داشت، هر جا که علی بود آرامش خاطر فرماندهان فراهم بود.
۲۹ خرداد ۱۳۶۷، ارتش متجاوز عراق حمله شدیدی را در جبهه مهران آغاز کرد، برای دفع این حمله دشمن، مهمترین معبر را که برای حفاظت از مهران پیش بینی شده بود به علی و گردان تحت امر او دادند.
یکی از همرزمانش از آن شب این گونه می گوید: شب قبل از عملیات ساعت ۱۲ شب به گردان علی سر زدیم، شهید غیوری زاده گفت: مگر تانک های عراقی از روی جسد من رد شوند تا این معبر سقوط کند.
کاملا مهیای شهادت بود، در جواب شوخی یکی از دوستان گفت: من هم می دانم این بار کار خیلی سخت شده است، عملیات دشمن در مهران آغاز شد و تا ساعت ۴ صبح صدای یا حسین(ع) و لا حول و لا قوه الا بالله علی برای فرمانده لشگر امیدوارکننده بود.
ساعت ۹ صبح روز بعد، بی سیم چی شهید غیوری گفت: علی در روی معبر بهرام آباد مورد اصابت گلوله های تیربار تانک عراقی ها قرار گرفت و آخرین پیام علی مقاومت بود.
وقتی بعد از ۱۲ سال و ۴ ماه و ۲۰ روز مردم خبر پیدا شدن پیکر مطهر علی را شنیدند به استقبالش رفتند، مردان و زنان ملکشاهی ۵۰ کیلومتر پیاده حرکت کردند تا به محلی که پیکر مقدس علی پیدا شده بود رسیدند.
جنازه علی با کارت شناسایی و لباس های تیر و ترکش خورده اش شهر به شهر تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد تا برای همیشه تاریخ سندی باشد بر مقاومت ، افتخار و سربلندی ملت بزرگ ایران اسلامی.
امروز سنگر شهید غیوری در قرارگاه امیرالمومنین(ع) در مناطق عملیاتی غرب کشور، ماوا و مامن همرزمان و زیارتگاه عاشقان و آزادگان است.
سال ۱۳۹۳ این شهید والا مقام به عنوان شهید شاخص عشایر کشور معرفی و یادواره آن به شکل سنتی چمر با حضور جمعی از مسئولان کشوری و استانی برگزار شد.
در دوران دفاع مقدس مردم ملکشاهی با ایجاد گروه های مردمی بیش از پنج هزار رزمنده را به مرزهای ایران اسلامی گسیل کردند و با تقدیم ۳۸۵ شهید ، ۱۵۰۰ جانباز و ۱۷ آزاده حماسه های بزرگی را بویژه در مرز مهران به یادگار گذاشتند./ایرنا