از رهبری های «یوسف» تا « رکعت ۱۶ ساله»

از خودت بیرون می آیی، در دل زمان رها می شوی، جهان پیرامونت را لمس می کنی و خاصیت هنر این است.

کوچک هم اگر باشی، قلم که به دست بگیری، و به دنبال کلمات، راهی سرزمین ناشناخته ها بشوی، بزرگ می شوی؛ آن قدر بزرگ که بزرگان و هنرمندان، تو را ببینند، برایت دست بزنند و هزاران را آفرینت بگویند.

از روزی که «محمدشایان» اولین کتابش را چاپ کرد، هیجان فوق العاده ای وجودش را فرا گرفت و او را برای ادامه ی نوشتن ترغیب کرد؛ هیجانی که هر روز با او بزرگ می شود.

«محمدشایان پرما» نویسنده ی نوجوان ایلامی، بعد از چاپ کتابش در قطع جیبی با عنوان «تو یوسف می شوی» در قالب داستان برای آشنایی بیشتر نوجوانان با زندگی و منزلت مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای (مدظله العالی)، اکنون در مسیر هنری اش با امیدواری بیشتر قلم می زند.

«محمدشایان» متولد خرداد ۱۳۹۰ و در مقطع هشتم دبیرستان خیام شهر ایلام مشغول به تحصیل است.

همین که یک نوجوان به درک درست و قابل فهم از وجود عظیم مقام رهبر برسد، بسیار دارای اهمیت و تحسین برانگیز است.

این مهم باعث شد تا دقایقی را با این نویسنده ی نوجوان و خوش اخلاق به گفتگو بنشینیم:

+ در مورد نوشتن اولین کتابت برامون بگو:

– وقتی کلاس هفتم بودم به دنبال موضوعی می گشتم که تا به حال برای سن نوجوان نوشته نشده باشه و به ذهنم رسید که نیاز نوجوان امروز بسته به شناخت رهبر هست و در ادامه پس از تحقیق از منابع معتبر با قلم ساده و روان برای سن نوجوان یک داستان با موضوعیت بیماری چشم پدر رهبری نوشتم. در کارهای بعدی ام سعی ام این است که بیشتر به سمت کلیات و اصلیات بروم.

+ از چه وقت حس نوشتن را در خودت پیدا کردی؟

– کلاس چهارم بودم که استعداد نویسندگی رو در خودم پیدا کردم و قلم به دست گرفتم و پدر و مادرم هم خیلی کمکم کردند و الان هم مشوق های اصلیم هستند و خیلی از آنها ممنونم و دستشان را می بوسم.

+ کتاب های غیردرسی را تا چه حد و چه کتابهایی مطالعه می کنی؟

– بیشتر اوقات کتاب های فلسفی، دیوان اشعار و کتاب های مربوط به نجوم را مطالعه می کنم. به کتاب و کتابخوانی خیلی علاقه دارم، چون کتاب باعث می شود بیشتر یاد بگیریم و کمتر به سمت دنیای مجازی برویم.

+ فقط داستان می نویسی یا این که استعداد دیگه ای هم در خودت کشف کردی؟

– خدا رو شکر علاوه بر نویسندگی در حوزه شعر هم استعدادم رو کشف کردم. شعر خیلی زیاد میخونم و گاهی اشعاری هم می نویسم. دوست دارم یک روز هم کتاب شعری از خودم چاپ کنم.

+ تا چه حد نقش خانواده را در راه هنرمند شدنت مهم می دونی؟

– خانواده در شروع کار من بسیار نقش داشتند و با امید دادناشون درخت نویسندگی رو در ذهنم بارورتر کردند و همین سبب شد که در ادامه دادن نویسندگی ناامید نشم.

+ چه موضوعی بیشتر در ذهنت هست برای نوشتن؟

– بیشتر دوست دارم در زمینه فلسفه کتاب بنویسم، چون حس و حال خاصی باهاش دارم.

+ با توجه به این که یک هنرمند دانش آموز هستی، نگاه مسئولین به شما چگونه بوده؟

– در این رابطه باید بگم حمایت آموزش و پرورش در حدی نبوده که راضی کننده باشه، نه این که انتظار مادیات از کسی داشته باشم، ولی خیلی کم به استعداد در دانش آموزان توجه میشه و امیدوارم در ادامه از نویسندگان دانش آموز حمایت بشه. البته یک بار از من در مدرسه تجلیل شد و همین هم گل امید رو در دل من پروروند که میتونم نویسنده ی خوبی بشم.

+ بزرگترین آرزوی شایان چیه؟

– یکی این که بتونم نویسنده و فیزیکدان بزرگی بشم و دوم این که به اون سطح از درک برسم که بدونم که هیچی نمیدونم که این اعتقاد بسیاری از بزرگانه.

+ نظرت در مورد خوبی ها و بدی های فضای مجازی چیه؟

– فضای مجازی میتونه بستری برای پیشرفت و آموزش باشه، ولی زیاده روی در بازدیدش میتونه مضر باشه و نحوه ی بینش افراد رو به سمت و سوی بدی بکشونه.

+ به عنوان یک نویسنده چه توصیه ای برای هم سن و سال های خودت داری؟

– سن نوجوانی بسیار سن مهمیه و سبک رفتار و اعتقاد و گفتار از همین دوره یا سن شکل میگیره؛ بهشون توصیه می کنم اوقاتشون رو به بطالت نگذرونن و مطالعه کنند، چون مطالعه اون تصویری رو که در ذهن نویسنده مجسم شده رو در قالب و به یک صورت رمز گذاری شده ای به عنوان نوشته و متن در ذهن خواننده یا مطالعه کننده مجسم می کنه و خب چند تصور در یک ذهن میتونه نتایج بالقوه ای داشته باشه، پس تا میتونند مطالعه کنند.
…
«محمدشایان پرما» که امروز در سایه ی بزرگان است، فردا هم تراز بزرگان خواهد بود.

در استان ایلام با وجود نویسندگان حوزه کودک و نوجوان و کودکان و نوجوانان حوزه ی نویسندگی، آن گونه که بایستی به این مهم توجه نشده و نیاز است که انجمنی در راستای هنر و ادبیات کودک و نوجوان شکل بگیرد و مکتوبات این حوزه در گوشه ی کتابخانه ها خاک نخورند و در اختیار مخاطبین خاص و عام قرار بگیرند.

فقط به معرفی کتاب و رونمایی اکتفا نکنیم. کتاب نوشته می شود که خوانده شود، همانند کتابی که «محمدشایان» نوشته و قابل تقدیر است.
از این نوجوان خلاق، دو کتاب دیگر با عناوین «رکعت ۱۶ساله» و «نگاهی گذرا به نظریه تعدد قرائت ها» چاپ شده است.
نام«محمدشایان پرما» را به خاطر بسپارید.